Over St. Eustatius

Caribisch Nederland

St. Eustatius (Statia) is het verborgen juweel van het Caribisch gebied. Dit idyllische Nederlandse eiland, gelegen tussen St. Barths, St. Maarten en St. Kitts, heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot 1493, toen het eiland werd ontdekt door Christopher Columbus.

Christopher Columbus zeilde in 1492 voor het eerst vanuit Spanje de Caribische Zee binnen. Hij dacht dat hij de eilanden nabij India had bereikt. Daarom noemde hij de Caribische eilanden de West-Indië en de mensen die er woonden Indianen. Hoewel hij nooit voet aan wal zette op Statia en slechts voorbij zeilde, noemde hij het eiland St. Eustache, naar de Heilige Eustachius, de koopmansheilige — een naam waar het eiland in de daaropvolgende jaren eer aan zou doen.

In 1625 kwamen Engelse en Franse kolonisten op het eiland aan en in 1629 bouwden de Fransen een houten batterij die je nu kunt bezoeken en die de locatie is van een van onze forten, Fort Oranje. Zowel de Engelsen als de Fransen verlieten het eiland binnen enkele jaren vanwege het gebrek aan drinkbaar water, omdat er in die tijd weinig zoetwaterbronnen op Statia waren. St. Eustatius wisselde in totaal 22 keer van eigenaar tussen de Fransen, Engelsen, Nederlanders en zelfs de Zweden.

Toen de Nederlanders Statia in 1636 bezetten, schaften ze de handelsbelasting af, waardoor het eiland en de omliggende wateren een vrijhaven werden en de drukste handelsmarkt van het hele Caribisch gebied en zelfs van de wereld op een bepaald moment. Zo verdiende St. Eustatius ook zijn andere bijnaam ‘The Golden Rock’.

Het eiland was perfect voor de handel dankzij de diepwaterankerplaats in de baai; in de drukste jaren voeren er dagelijks meer dan 200 schepen de haven binnen, allemaal 100 voet lang of zelfs langer.

Door de jaren heen zijn er door onstuimig weer of zelfs conflicten veel schepen gezonken, iets waar de wereldwijde duikgemeenschap nu van kan genieten. St. Eustatius biedt een van de beste duiklocaties ter wereld, met meer dan 300 bekende oude scheepswrakken in de baai. In 2022 noemde ‘National Geographic’ onze duiklocatie de beste van het Caribisch gebied.

Veel van deze schepen hadden ballast voor extra gewicht om de boten drijvend te houden; deze ballast bestond uit Nederlandse gele bakstenen die later ook werden verhandeld om de pakhuizen langs de baai te bouwen. Rond 1700 stonden er ongeveer 40 pakhuizen langs de kust, waar alle handelswaar opgeslagen kon worden. Hierdoor werden de Nederlanders in die tijd zeer welvarend en noemden ze deze handelsbeweging de ‘WIC – West-Indische Compagnie’.

Het Eerste Saluut

Tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog zochten de Verenigde Staten internationale erkenning en steun voor hun zaak. In november 1776 arriveerde de Amerikaanse brik Andrew Doria op St. Eustatius, een door Nederland bestuurd eiland in het Caribisch gebied.

De gouverneur van St. Eustatius, Johannes de Graaff, erkende de Andrew Doria als een oorlogsschip van een nieuwe natie en gaf opdracht om ter ere daarvan een saluut af te vuren. Dit gebaar was van groot belang omdat het de eerste keer was dat een buitenlandse macht de Verenigde Staten officieel erkende door hun vlag te salueren.

Het saluut van St. Eustatius was een krachtig symbool van steun voor de Amerikaanse zaak en een klap voor het Britse prestige. Het betekende ook het begin van een vruchtbare handelsrelatie tussen St. Eustatius en de Verenigde Staten tijdens de oorlog.

Elk jaar op 16 november viert het eiland ‘Statia Day’, de afkorting van St. Eustatius Day, een jaarlijkse feestdag om stil te staan bij de historische betekenis van het eiland en zijn rol in de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog.

Statia Day is een moment voor de inwoners van St. Eustatius om stil te staan bij de geschiedenis van hun eiland, hun cultureel erfgoed te vieren en de relatie tussen St. Eustatius en de Verenigde Staten te eren. De dag wordt gevierd met allerlei festiviteiten, zoals parades, culturele optredens, tentoonstellingen en traditioneel eten en drinken.

Statia Day is een bijzondere feestdag die eer betoont aan de historische band tussen St. Eustatius en de Verenigde Staten en is van groot belang voor de mensen op het eiland.